خدا چه حوصله ای داشت روز خلقت تو
که هیچ نقص ندارد تراش قامت تو
نشسته شبنم حرفی لطیف و روشن و پاک
به روی غنچ? لبهای پر طراوت تو
از این جهنم سوزان دگر چه باک مرا
که آرمیده دلم در بهشت صحبت تو
درون سین? من اعتقاد معجزه را
دوباره زنده کند دست پر محبت تو
فدای این دل تنگم که بی اشار? تو
غبار ره شد و راضی نشد به زحمت تو
نوشته شده در یادداشت ثابت - یکشنبه 93/6/17ساعت
11:56 صبح توسط love bers نظرات ( ) |
| Design By : Pars Skin |
